Denk eens aan je vader of moeder en vraag je dan in stilte dit af. 'Wat weet ik eigenlijk van jou? Van je levensloop, als kind, jongere, jongvolwassene, van de gebeurtenissen die jou als persoon en als mijn ouder en opvoeder hebben gevormd en van de dromen die je gekoesterd hebt en mogelijk nog koestert? Als je het antwoord niet weet of beseft dat het eerlijkheidshalve 'weinig' moet luiden, dan is het belang van met je ouders in gesprek gaan niet gemakkelijk te overschatten. Want de geschiedenis van je ouders is een belangrijke bepaler van jouw geschiedenis, jouw eigen levensloop. Hoe meer je van hen kent en begrijpt, hoe beter je jezelf kent en begrijpt. Vandaar dit boek. Het is voortgekomen uit het project Levenslooppsychologie waarin studenten gevraagd werd om 'met hun ouders kennis te maken' aan de hand van een interviewschema. De ervaringen daarmee waren enerzijds schokkend, studenten bleken ook tot hun eigen verbazing vaak maar heel weinig te weten van de geschiedenis van hun ouders. Anderzijds waren ze meestal zozeer positief voor de relatie tussen beide partijen, ouders en kinderen, dat het schema ook aan andere groepen dan studenten is uitgereikt. De belangrijke en vaak ontroerend positieve ervaringen daar opgedaan, samen met praktische handvatten voor het aanvangen en in goede banen leiden van het gesprek en een handig invulgedeelte, vormen de inhoud van dit boek. Daarom, met dit boek in de hand, ga naar je ouders, vraag om een interview, doe de ervaring op dat ze dat waarschijnlijk spannend en zinvol vinden, en concludeer na afloop dat je niet alleen hen maar ook jezelf beter hebt leren kennen. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie