Dit is het waargebeurde verhaal van Coline - die ontvoerd werd bij haar geboorte en slachtoffer was van kinderhandel. Ik ben 34, getrouwd en moeder van twee prachtige kinderen. Ik speel graag piano en fotografie is mijn passie. Ik ben bijna net zoals iedereen. Bijna, omdat ik geadopteerd ben. Het verhaal wil dat mijn biologische moeder zo arm was dat ze mij heeft afgestaan. Dat is allesbehalve waar. Op mijn 31ste begon ik onderzoek te doen naar mijn afkomst en ontdekte ik het onvoorstelbare: ik was het slachtoffer van kinderhandel in Guatemala in de jaren 1980. In feite werd ik bij mijn geboorte ontvoerd en elf maanden lang opgesloten, voor ik werd verkocht onder het mom van een adoptie in het buitenland. Een mensenleven is onschatbaar, maar vraag creëert aanbod. Zo duiken er kansen op, ontstaan er belangen, begint mensenhandel. Van onbetaalbaar wordt de waarde van een kind nu uitgedrukt in geld. Ik was daar een van de slachtoffers van, tussen duizenden anderen. Dit verhaal is het mijne, een getuigenis voor mijn kinderen en een eerbetoon aan mijn biologische ouders en mijn Belgische ouders. Het is ook een inkijk in een van de grootste adoptieschandalen ooit. Ten slotte is het mijn plicht dit verhaal te brengen voor Racines Perdues-Raíces Perdidas. Deze stichting vertegenwoordigt enkele honderden mensen die door hun adoptie te maken kregen met de gruwel van mensenhandel en die nog steeds op zoek zijn naar hun familie in Guatemala. Nunca más. Dit nooit meer. Oorspronkelijke titel: Maman, je ne suis pas morte. Vertaald door: Koen Driessens. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie