Namibië is bijna net zo groot als Frankrijk en Duitsland samen. Toch wonen er minder dan 2,5 miljoen mensen. Dat heeft natuurlijk alles van doen met het droge en woestijnachtige klimaat van dit qua landschappen en dierenwereld overweldigende land. De aanvankelijke gedachte van Dolf en Lout de Vries is het bezoeken van de vele wild- en natuurparken. En dat doen ze ook, terwijl ze met hun camper dit onmetelijke, van schoonheid vergeven land doorkruisen. Toch wordt de belangstelling voor de geschiedenis steeds meer aangewakkerd, vooral ook door de vele van oorsprong Duitse en Zuid-Afrikaanse plaatsnamen. Namibië is een ware smeltkroes van bevolkingsgroepen, stammen uit Afrika, Duitse pioniers, Engelsen en Portugezen, boeren uit Zuid-Afrika. En hoewel de blanke bevolking een minderheid vormt, heerst er toch geen angst voor revoluties, al beseft iedereen dat veranderingen niet zullen uitblijven. Dolf de Vries ervaart het land als veilig, rustig en sterk. De grootse bedreiging gaat wellicht uit van bordjes die waarschuwen voor olifanten en leeuwen. De natuur- en wildparken zijn overweldigend, niet alleen door hun afmetingen, soms groter dan Nederland, maar vooral door de veelheid en afwisseling van tot de verbeelding sprekende diersoorten. Er zijn haast paradijselijke verblijfsplekken, farms, lodges en campings. Een land om verliefd op te worden. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie