"Je gaat niet schreeuwen, meisje, want ik heb op je gewacht." De stem klonk onvast. "Ik heb een hele tijd op je gewacht." "Laat me los!" Kim probeerde hem weg te duwen, maar verloor zelf haar evenwicht. Ze hoorde hem lachen toen ze viel. "Ik moet je een paar dingen vertellen, dus je kunt maar beter luisteren naar Isaäc, hoor je me? Je moet voorzichtig zijn, meisje. Ik zie wat er aan de hand is. En ik weet ook bepaalde dingen, neem dat maar van me aan. Net zoals jij bepaalde dingen weet. Jij bent een slim meisje... net als die andere, maar zij is nu dood." "Laat me met rust of ik ga gillen. Ik meen het!" Ze ging op haar knieën zitten en begon zo hard te schreeuwen dat het buitenlicht aanging en de deur openvloog. "Wees voorzichtig!" siste Isaäc. Een fraktie van een seconde later, toen Kim weer was opgestaan, was hij verdwenen. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie